Wat ik jou verwijt

Lieve, 

Ik zet een stap vooruit

Mijn wijsvinger wijst ‘Echt waar!’

Jij zet een stap achteruit

Beide handen verloren in je haar

Ik probeer je te krijgen

Jij probeert mij te mijden

Ik vecht verder vooruit

Jij vlucht verder achteruit

Zo dansen we 

Tot aan het ravijn

Ik reik nog naar je hand

Maar jij valt al over de rand

Verdorie, alweer in de afgrond beland

Van bovenaf kijk ik 

en ik vind er wat van:

Hij blijft niet op zijn plek staan! 

Wat heb ik aan zo’n man?!

Ach!

Ik stap achteruit

Jij krabbelt overeind

Ik wil mij begrijpen

Jij wil jou bevrijden

Ik nog een stap achteruit

Jij stapt alweer vooruit

Zo dansen we

Ik terug naar mijn plek

Ik kijk je recht aan 

Besef dan met schrik:

Wie was van haar plek weg? 

Ja, dat was ik!

Wat ik jou verweet

Is wat ik zelf deed

Terug op mijn plek

De schijnwerpers op mij gericht

Zo zie ik helder 

Mijn schaduw op jouw gezicht

Ik draai me om 

Kijk in mijn spiegel

Daar zit een klein meisje 

Huilend op een steen

Huilend, huilend, helemaal alleen

Ik zeg: ‘Sta op lief meisje

Ik reik je mijn hand

Wil je met me dansen?

We herstellen onze band

Ze pakt mijn hand en kijkt me aan

Bang dat ik weer weg zal gaan

Maar ik blijf en kijk haar aan

Het spijt me dat ik je in de kou liet staan

Ze springt in mijn armen, we zwieren rond

Met een traan in mijn ogen 

een glimlach rond mijn mond

Lieve, 

Ik ben dankbaar 

dat ik mijn oorspronkelijkheid

via jouw gezicht 

terugvond.

Inge